شعر

2020-09-21

داسړې کر ښې سیـــــــزمــــــــــه دابــــــــې مینــــــــې

چې نه ستا زړه تودوي او نــــــــه زمـــــــــا وینــــــــې

 

درټلي ‌هن تـــــــاو کـــــــــې یــــــې راتـــــــاو کـــــــــړم

شي دشنه اسمان  په غـــاړه سپینـــــــې سپینـــــــــې

 

ماویل تندر به دزړه په تل کـــــې پـــــــــریــــــــــوزي

خوستا ستر ګو کې خبـــــــــرې مینــــــــې مینــــــــې

 

ماوې دابه دترخــو شپــــــــو تـــــــــرانـــــــې شــــــــي

زما شعر کــــــې بــــــه ځـــــــي دزړګــــــــي وینــــــــې

 

اور دې پورې شي په داســـــې ســــــاړه شـــــــعـــــــر

چې پې لوند نه شي ګریـــوان دچــــــا دمیـــــــنــــــې

۲۱  /  ۹  /   ۱۳۶۵

خواږه دوست او شاعرلطیف بهاند ته !