نیمه شپه ده ، نیمه شپه ده
دسپوږمې څانګو ته ناست یم
یو څوسیوري راته ناڅي
لکه ډمې عربانې.
دجنت پیالې ئې راوړې
څه وریښمینې پریښتې دي؟
رانه اخلي تاج دعقل
دجنون جوغه ئې راکړه.
* * *
اوس دزړه پر پاڼو لیکم
ستا ددوه ستر ګو غزلې
لکه خدای چې مینه لیک کړه
دادحورو په لاسونو.
جنوري ۱۹۹۱
مسکو