بنګړیواله توړۍ بیا پر کلي راغله
بنګړیواله شرنګ پرولو،
دښایسته رنګونو څانګه
بنګړیواله زموږ دکلي
دزلمیو د « طالعو » دنازکې غوټې وږم
بنګړیواله زموږ دکلي
دپیغلو ټو داختر دشیبو زیری.
* * *
بنګړیواله توړۍ راغله
ړنګه بنګه سانیولې
په پستو پستو زګیروویې
دهر کاڼي تپوس وکړ
خوزموږ دکلي لارو
دپردیسې بنګړیوالې
تش دخولې سلام وانه خیست
وې یې : هو ! رښتیا زړه شوم
دغو سترګو رب وهلو
خدایزده چیرته
بیا پر کومو نابلدو کوڅو سرکړم؟
* * *
بنګړیواله توړۍ تم شه
حک حیرانه پښیمانه
بنګړیوالې په لستوڼي
دبڼو دوړې جارو کړې
هردیوال یې ددې کلي
له خواږه نظره تیرکړ
وې یې: نه ، کلی همدادی
داکوڅې هغه کوڅې دي
خو حیرانه یم چې څنګه
نن مې پل پکې پردی شو؟
* * *
بنګړیواله ړنګیدله، بوګنیدله
چې له لرې زموږ دکلي
پخوانۍ ښار وښکاره شوه
یو اشنا سلام یې وکړ
اودانه یې دانګورو
دبوډۍ په خوله کې وکړه
وې یې : ځه نو بنګړیوالې
ځه ورځه پر مخ دې ښه شه
اوس نو هغه کلې نه دی
اوس هغه بیبیانې نشته
اودښکلو مړوندونه
ډیر کلونه شول چې پرې دي.
۱۱ / ۱ / ۱۳۷۲
لغمان