يو با د يو منصو ر
2020-09-21
اسحاق ننګیال وروستی غزل
یـــــو بـــــــــادر راګلیدليمالــــهځــــانـــــــه سر وړي
د زړه اس مـــــېلــــــهبــــــاره د ارمـــــانـــه سره وړي
دشـــپـــــو پــر اوښیو غل دیزمونږکلي ته راغلي
ګـــــلـــــونــــــه اوبــــاغـــــونـــه له باغوانه سره وړي
یــــو پــــل وم چــیـرته لرېستاپه لاره زرغون شوي
یــــو لـــــوټمــــي ا وس لهبادو له بارانه سره وړی
یوڅوک دي ستا د لا شرابیېټولراځني وڅښل
دا ســره کیږي دۍد خوب مېلهتواپانه سـره وړي
زمـــونـږهیېپه سترګو کي د شپودوړي شیـندلي
دا لـــــوي کـــــاروان موځکه لهڅاروانه سره وړي
نـــــاري د انــــا الـــحـقیېورته و چي کړي پر ژبه
منـــصــــور وطــــن مېدارته لهایمانه سره وړي
۱۷.۱.۱۳۷۷
لغمان