پـه دغـه ښار کى مـو د مـيـنى کيسه چـا ونکړه
هيڅ څوک علط نه شوو او چا دغه خطا ونکړه
زمــا تـقـديـر پــه دوعـاګـانـو بـدل نـه شـو ربـه
ربـه نـو مـا پـه کـوم مـانځـه پسې دوعـا ونکړه
نـن مـى هنداره کى ځـان وليدو بلها خفه شوم
خولى ته مى ډيرى ښيرې راغلي ما ښيرا ونکړه
د مـخ ګـلاب بـانـدې دى پـرخـه پـرخـه اوريدم
بښنه غـواړم ستـا لـه ستـرګـو مـى خيا ونـکـړه
نـه خفه کيږمه خـو ستا بـه دا عـادت وى يـاره
چـى دى تـر اوسـه يـو خـبـره پــه خنـدا ونکړه
تـا مـې د ټـولـو ارمـانـونـه جـنـازي وويـستـې
زه خـپـل ارمـان تـه رسيدمه خـو تا ها ونکـړه
قـراره ستا پـه خاموشۍ کـى يـو کتاب خبرى
ښکارې چـى تـا ســره چـا هـم لکه وفـا ونکړه