د هماليا غرونه

2020-09-21

ته په هيږي همــــــــــاليا کې زمــــــــــا زړه دی

د کلونه مې ليدو ته يي تـــــــــــلوســــــــــه دی

زما د لوړ پامير غرور پکې ښکـــاريــــــــــږي

هندوکش او د سپين غر يو منــــظــــــــــره دی

هريرود په شانته سيند لري مـــــــــلـــــــــګرۍ

د کوکچي او دواښان يو نــــــــــنـــــــــداره دی

په هواره کې دا ټول زړونـــــــــه خيــــــــرن دي

پيدا کړاې مې دغره کوچی پــــــــاک زړه دی

د ګنګا سين کې لاهو شه لامبــــــــــــوزنـــــــه

هماليا ته به راځم دا مې وعــــــــــــــــــــده دی

د سيند غاړی ته را ځه په دمــــــــــــــه دمـــــــه

تاج محل د شاه جهان نــــــــښـــــــــه د زړه دی

څو هندي خالوننه غواړمــــــــه لتـــــــانـــــــــه

سپين لاسونه د ی په شنه خالو ښايسته دی

د مراد په لټـــــــــه ګــــــــــــــــرځم زيـارتو کې

تاج محل نه پير با با پوری مــــــــــــې زړه ده

د حفيظ د سر په سترګو ورته ګــــــــــــوری

خړو دوړو کې پا مير په شان ښايســـته ده

د جنګونه ستړی زړه مې سوله غــــــواړي

هما لياپه لوری تګ مې تــــــــــلو ســـه ده