2020-09-21
ويده شوی په ژړا ژړا وم شپه وه
چې راويښ شومه په کور کې مې چينه وه
زړه زما ورپسې وران و یو څو ورځې
خوشې شوې د ماشوم نه غباره وه
دې خبرې ته حيران د دوکاندار يم
بخت دې ښه دی آخري یوه ډېوه وه
اوس راووته سړی د حويلۍ نه
ټکولې مې کال مخکې دروازه وه
دريابونه راپسې وو خبر نه وم
زما ښپو پورې نښتې کناره وه
راستون شوی بېرته وخت نه و باقره !
په دېوال کې د سات ستنه سرچپه وه