2020-09-21
په ماتو ښپو مې درته راوړلو روغ غر په اوږه
اوس خو مې پریږده چې دمه وکړمه سر په اوږه
یو څو مرغان دي په کې وځي او راوځي خدایه
چا روان کړی دی په ښار کې د کور ور په اوږه
زما یاران زما قامت څه په هنر ټیټوي
لاسونه اچوي په ما باندې اکثر په اوږه
ګرځوی نه شم نور په زړه کې ستا غمونه کنه
ګرځوی نه شي کناره نور سمندر په اوږه
باقره! دا ځلې مې داسې اراده کړې ده
شپه به په سترګو کې راوړمه او سهر په اوږه