غزل

2020-09-21

په هغه ورځې په ټول ښار کې یوه ستنه نه وه
چې ستا ګریوان نه وو، او ما پورې لمنه نه وه

لېونی نه وم لېونی شوم لېونۍ دښته کې
دلمر د سيوري لاندې کښيناستمه ونه نه وه

د دروازې نه مي پرده راښکله پټ شوم پکې
د ژمي شپه وه او په کور کې مې بړستنه نه وه

ستا انتظار وو که په ماباندې وخت نه تېرېده
چې ورنيږدې شوم په دېوال کې د سات ستنه نه وه

ما ورله څوځل د نيولو اراده کړې ده
ستا دغمونو پورې ښپې وې مګر زنه نه وه

په چغو چغو دې کاڼه کړه اسمانونه ولې?
باقره! خپې کې دې ازعی تلی وو غنه نه وه