غزل

2020-09-21

سړي تکیه ورته وهلې او دیوال نشته دی
د مصور دغې تصویر ته د چا خیال نشته دی

خدایه کافر نه شم اذان په غوږو نه اورمه 
خدایه! د زړه په لوي جومات کې مې بلال نشته دی

راځه راځه زمونږ پسې به د چا سترګې واوړي
چې زه رانجه خرڅوم ستا په زنه خال نشته دی

پاس په اسمان کې لکه نن تندر نیولی سپوږمۍ
ښکته په ځمکه چې د هیچا په خوله سوال نشته دی

 

د خپلو اوښکو حفاظت هم غنیمت ګڼمه
په لمن تور لرم او بل ښار کې دسمال نشته دی