غزل

2020-09-21

عجیبه غوندې باران یم
وریدلی په اسمان یم

لکه ته او زه روان یو
باد او ښلي ته حیران یم

چې پرده یې د څادر ده
زه د هغه کور انسان یم

د هوا سترګو کې شګې
غورځومه بیابان یم

خرڅوي په ما کې کاڼي
او د سرو زرو دکان یم

د شپې وي د ورځې نه وي
د خپل سیوري سره وران یم

ګل روان دی په اوبو کې
په تصویر کې ورک له ځان یم

ډوب مې نکړې سمندره!
د باقر د زړه ارمان یم