غزل

2020-09-21

د زلفو شپو کښې د مخ نور مه تړه
موسی ته لار د کوه طور مه تړه

وخته سوري د زندان ټول وتړه
خو لاس او پښې مې د شعور مه تړه

رام کړه ملا اوس بغاوت د جذبو
ما درته نه وېل چې منصور مه تړه ؟

زړه به پخپله مړ کړې ، ګوره ډېر یې
په زرین تار کښې د سرور مه تړه

د کوثر سیند به ټول در پرېږدو شیخه
خو بند اوبو ته د انګور مه تړه

پرېږده چې ستا د تصور انار خوري
دومره هم خیال د خپل رنځور مه تړه

ښکلي آزاد پرېږده چې زړه وړي درنه
درمله مخه د دې چور مه تړه

۱۳۸۴ / ۶ / ۲۴
پیښور