غزل

2020-09-21

کامياب به راته وايې کـــه نـــا کـام  چــــيـــرته مړوم

دا ستـــا پــــه مـــحــبت کې که بد نام  چېر ته مړوم

څـــــه تــــوره ورځ شوه تېره ما سلګۍ رارسولــــی

سپوږمۍ سر ته مې کېنه که ماښـــام چـــېرتـه مړوم

را کش مې کړه د پښونه کومې کندې ته مې ېوسه

دېـــدن زمـــــا حــــرام دی کـــــه غـــلام چېر ته مړوم

قســــم د پاکـــی مـــېــنــی مـوپه خوله او ژبه دادی

يـــاد ګــار به می سا تی که دی په نام چېرته مړوم

دا عــشــق دلــېـــونـــودی لــېـونی ګو ټونه غواړې

سا قـی سلګۍ می شماره که په جام چېر ته مړوم

ا شـــنـــــا کــــلـــــه نــــا کـــلـــه د ودېر مزار ته راشه

پـــه هـېلو ځـــوا نميرک که می په قام چېر ته مړوم