د کابل ېوې شاعرې پيغلې ته غزليز خط
شاعري پېغله شوه نذاکتـونه دي
څه لذتــونه دي اذيـــــــتونه دي
د عشق نزول دى جبرايل راغي
غزل خواني ده ټول اياتونه دي
فريښتو ستاسو دي کور اباد وي
زما خو خپل غم په ولو غرونه دي
شاعره وايي کابل ته راشــه
حورې غيلمان دي او جنتونه دي
شاعره وايي ارايـــــش ګاه ده
اوس ښار رڼا دى اوس بل خالونه دي
په هر طرف قيد يې درويش روښانه
څه انـــدمونه دي څه دېوالونه دي