غزل

2020-09-21

کوڅې به دی خلوت سې غلـــبــلې درڅخه وړم

د زړه د پـــرهـــارونــو جـنــازی د رڅخه وړم

کلونــه مې ژړلې د نــاســـو رد تـــورو ورځـــو

آسمانه په کچکول کې مې نن شپې درڅخه وړم

پردی نه یم راغلی تر محفل پـــوری پـانــوســه

پټن یم په وزرو کې مې لمـبـې د رڅـــخــه وړم

چې بـیـا دي له وعــد و ســره وانــه ړوی کلونه

لــه ســرو نـا زکو شونډ و دې پلمې درڅخه وړم

دتورو زلفو تـورو تــه مې تـنـدې د رتــه راوړی

ځنځیر درڅـخـــه غـــواړم زولـنی د رڅخه وړم

نن ځو دحق په کور کې د زاهــد فا تحــه اخــلــو

مــنــصور یـمه راغـلی غـر غـړی درڅخـه وړم

په غــرو کې بــه دی پــورته نه سې ږغ د لیـونـیو

کلنګ مې ما تــومــه افــســـــانې درڅــخـــه وړم

چې نوم د جهانې دي له خوبونو سره هیـر ســــې

له شپو څخه دي ؤزمه کــیسې در څـــخــــه وړم