2020-09-21
هغه ستا د ابا مينه تالا سوې
چه تندي کي دي سجدي ورته ساتلې
دګلونو پر غونډۍ اورونه اوري
وږمه ځي تر ارغوانه پښه نيولي
پر کورورنو د بلا ساه ده ختلي
له باڼو تر ګريوانه د اوښکو کوردی
له زلمو شونډو موسکا ده کوچيدلي
پر اوږو د اوښکو ووته له ښاره
د خند ا جنازه ولاړه غم لړلې
اوس به څه ليکي شاعره راته وايه
راته وايه اوس به څه ليکې شاعره
اوس په ساندو کيسي وزي له کابله
چه کوڅې يې وې ښايستې په پېغلو حورو
سور سالو يې د لمبو رنګ دي اخيستی
چه په ښکلي وه باغونه د انګورو
پر انګړ يې د پاتا کمبلي ؟اړي
پر تېر سوی دی ناورين د زورورو
ماشومان يې بلا ګاني په خوب ويني
افسانې د بريتورور، ږيره ورور
د هر پار کيسه د زوی په وينو سره ده
هره مورده پر هارونه د ناصورو
اوس به څه ليکي شاعره راته وايه
راته وايه اوس به څه ليکې شاعره
کډي کوم وطن ته وړي دا کور خرابي
اوس به څوک اوي آواز د پر ديسانو
کوم ولات کي يې درمل ورته ليکلي
څوک به اوري فريادونه د زخميانو
څوک به غوږ نيسي ناروته دبې پلارو
څوک به وزاړي سلګۍ د يتيمانو
څوک به بيرته لو پټه د خور پر سرکي
څوک به نيسي ګرېوانونه د غازيانو
د نښتر وني جنډۍ سوې د فبرونو
لا رواني دي جوپې د شهيدانو
اوس به څه ليکي شاعره راته وايه
راته وايه اوس به څه ليکې شاعره
اوس به څوک له فلندره سره زاړي
اوس به څوک ليږي ميراته غزلونه
څوک به اوښکي تويوي پر مينانو
څوک به ژاړي په کيږديوکي نکلونه
کوم حميد به خط وخال کاغذ ته يوسي
يادوي به ديارانو سفرونه
څوک به اوي کرامت د ددرووشانو
څوک به ګوري پر رحمان باندي فالونه
څوک به نيسي د ديدن د ګودر لاري
له سالو سره به څوک ستاسيي اورونه
اوس به څه ليکي شاعره راته وايه
راته وايه اوس به څه ليکې شاعره
اوس به څوک د هندوکُش سندري بولي
اوس به څوک
د ښاغلي عبدالباري جهاني شعرونه - نور