2020-09-21
په شومه دم کې ، خو دعا دعا کوه راپسې
له خلکو پټه ،د مزار ډېوه راوړه راپسې
زه به قدم ته ستا د مینې په نوم قلف واچوم
ستا دې قسم وي، کله ، کله خو راځه راپسې
زه مسافر د جل وهلو مزلونو یمه
لږې اوبه ؛خو دې د لپې نه شینده راپسې
یوه ساده پېغله مې د زړه په زلمیتوب کې لیده
چې به د لرې منزلونو نه راتله راپسې
بختیاره! ستا په دې تلاش باندې درغرقه یمه
بختیاره ! مړ شې، ګله وتړه نامه راپسې
جلال اباد
د شپې یوولس بجې د چنګاښ ۱، ۱۳۹۱لمريز