2020-09-21
ســـــــوز یــــمه اخیســــتـــی ، دســـــازونـــــو راته مه وایه
پــــــــرې مــــې ږده یــوازې ، دبــــــزمـــــونـــو راته مه وایه
زه د عــــمــــر تـــــــږی وم تـــــــاتــــش ســـــراب تــــه بوتلمه
یـــــــــه ســـاقــــــي دورغجنه ، د جــــامونــــو راته مه وایه
څـــــــــو بــــه مـــــې د زړه پـــــــه دښته، لونـــې د لمبو تخم
ټـــــــول ایـــــرې ایـــــــرې یـــــــم، داورونـــــــو راته مه وایه
مــــــــا خو لــــــه دې بـــــــاغـــــه بس یوازې اغزي واوښتل
غلـــــــــی شــــــه ملیــــاره،د ګلونــــــــــو راتــــــه مه وایـــــه
راغلـــــــم له کــــــوم ځایـــه او پـــــــه کوم لوري روان یمه؟
نـــــــــــــور د نـــــــــا مالومـــــــــو منزلونــــــــو راته مه وایه
نه په سـروکې سره شته، نه په سپینو کې سپین پاتې دي
رنـــــګ پـــــه رنګ بـــــــدلیږي درنګونـــــــو راتــه مه وایه
بیـــــــا د کـــــــوم منصور مغــرورې غاړې ته رسۍ اوبې؟
شیخــــــه !نـــــــور د ږیـــــــرې د وژغــــــونو راتــــه مه وایه