کالیزه

2020-09-21

په هغه توره  اوتبجنه شپه کې ،

چې تازموږ له کلي کډه وکړه

ما دې دتلو لاره  ، په اښکو با ندې ووینځله .

او ستا  دپله خاورې مې  ،

په خپلو ستګو باندې ومو ښلې .

*        *         *

په هغه توره او تبجنه شپه کې ،

چې تا زموږ له کلي کډه وکړه ،

یوه ترخه او رژوونکې سیلۍ

پوله په پوله او کوڅه په کوڅه وګرځیده ،

اودخندا کلان یې ورژول .

له هغې شپې نه بیا تراوسه پورې ،

زموږ دکلي دبامونو په سر ،

څوک کشمالي نه کر ي ،

او دویالې په غاړه ،

ویلني نه ټو کیږی ،

او دګودر  دشنې جلګې له پاسه ،

له سرو منګیو نه یوازې  څو کودي پاتې دي .

*     *      *

له هغې تورې او تبجنې شپې نه ،

چې پکې تا له کلي کډه وکړه

دادی کلونه تیر شول

اودزمان دکتاب  ډیرې پاڼې واوښتلې ،

نه بیا دکلي  دبامونو په سر ،

چا کشمالي وکرل

نه دویالو په غاړه ،

ویلیني وټوکیدل

او نه ګودر بیا په منګیو ، پټ شو .

*     *      *

په هغه توره او تبجنه ښپه کې ،

چې ته له کلي لاړې

خندا له کلي لاړه .

ګلان له کلي لاړل

او اوس دکلي په آسمان کې ستوری نه ځلیږي ،

سپوږمۍ  دوریځو تور ټیکری اغوستی

آسمان له ځمکې مرور ، ځمکه له ستورو ځنې ،

وږمه له باغه بیګانه ،

                                   ګل ،

                                                        له بلبله ،

                                                               پردی .

هره شیبه  اوهره ورځ  ده دماتم کالیزه  ،

دغم کالیزه  ،

                       دستم ،

                                   کالیزه .

                                                                          کابل        ۱۵   / ۴   ۱۳۶۶