2020-09-21
غر له غر د سر ه نښتی
جنګوي تندي د کاڼو
سل منۍ ډبرې ر غړي
ته وا میندې دي دبیا ڼو
له اوږویې خور جینونه
لاندې لویږي دګلپاڼو
مینددې بورې پر ګور ګورو
پر کر کڼو پر مماڼو
درمندونو کې راتوی شول
کټوري داورله زاڼو
لمر هم ټول سیوري وژلي
دژوندون د شنو بکیا ڼو
د شیرین وطن په نوم دې
فرهادي تیشه در واخله
ډبرینې دروازې کړه
ددې غرونو خچې پچې
چې غولا نځې یې شي ډکې
دژوندون چینې دي وچې
په دې غرونو کې بندیان دي
زرسیلو نه د طوطیانو
په نبا تو یې ماړه کړئ
په شکرویې ماړه کړئ
د مرګي تندې ځپلي
په سندرویې ماړه کړئ
چا رانجه ورباندې څښلي
چا په غشو دي ویشتلي
پر ټپونو یې دواکړئ
په ټپو یې ژبې واکړئ
په کټ کټ یې په خندا کړئ
آوازونه ورته راوړئ
پر وازونه ورته راوړئ
دوطن په شنه آسمان کې
یې خواره واره په سېل کړئ
پرې جارودجنګ لوګي کړئ
جوړ دسولې ترې ا مېل کړئ
* * *
له تبۍ درواخله پاستی
چې ډم ډول ته ورکړ لا ستی
ډنګه ډنګه د ډول غږ دی
د ټپې د کهول غږدی
زنګوي ستوري په غیږکې
په ګړنګ کې راټول غږ دی
د خپل داغ رانجه یې څښلي
ناست د سرو وینو په رنګ کې
بیا د سوي غا ټول غږ دی
ورته ځیر دی داسې ښکاري
د نرګس سترګې یې څاري
وایې بیا به کله پا څي
چې محشر جوړ شي او نا څي
چې دروح پر وچې للمې
نغمې څاڅکي څا څکي څا څي
پاس پرې ناسته قمرې ښکلې
د ګل ونې کږه څانګه
یې لیندې غوند ې راښکلې
دآواز غشی یې راشي
داسې خوږ مې پر زړه لګي
چې رګ رګ مې په ګډاشي
لاس د یار مې ږدي پر سترګو
ټولې ګوتې یې رڼا شي
هغه خدای چې رانه ورک وي
په هر لوري راپیداشي
* * *
ځئ چې غشي لیندې واخلو
دلیوانو په ښکارووځو
یو څو نوې ټپې واخلو
په قربان او په زارووځو
ګورئ ! دازموږ شعاردی
دلیوه پر سترګوزاردی
هسې نه چې یې پر تشي
چیرې و لګیږي غشي
چې څرمنې یې سورۍ شي
زموږ کار به بیا ښه نشي
هو لیوانو ته اخیستي
موږ د غشي په تلي دي
چې بې رحمه یې وژلي
سل هو سۍ او زرکبلي دي
په هنر هنر به وچې
دلیوانو کړو څرمنې
ترینه وبه خر یو پاکې
هغه شنې ځیږې وژغنې
په وطن کې مو بې شمیره
شته درانه درانه توپونه
د ډولونو په شان ګیډې
وازې خولې لکه دیګونه
چې له خولې نه یې راوځي
ددیوانو آوازونه
په اواز کې یې اورونه
ښاپیرۍ یې دي وژلې
سو ځولي یې کورونه
ددیو غږ به ترینه واخلو
شوراو ځوږ به ترینه واخلو
د هر توپ پروازې خولې به
دلیوه څرمنه تاوکړو
په کې تود په سراوتال به
ساز دسولې او دنیاو کړو
تله۲ پیښور۱۳۷۶