دورمي، خــــو څـــرگـــــنده نـــــه ده کـــــومه لاربه ونیسي
داسر بـــه پـــه دارشي که دلـــــــېـچو هـــــار بـــه ونیسي
رابه شي د ستورو په لــــباس کـــې لـــکه سپــــــین بازان
ســــــر ه کُفــــار بــــه ونـــیسي او تــــــور کُفار به ونیسي
خدای به یې بیا پاکه کړي د سپین سهار په سپین دسمال
هــــومـــــنم د لـــــمر ښیــــښه، دشـــپې غبار به ونیسي
بـــین د مســــتې میــــــــــنې به راواخلي د مـــــولا په نوم
لال بـــه تـــــرې ولجـــــــــه کړي بې اُدې ښامار به ونیسي
زړه لري بې زړه نه دی یــــــو څــــوک خــو به پرې ونمانځي
گـــــــوره یې په نن ســــباکې ښکــــــــــلی يار به ونیسي
بیا بـــــــه مــــــرغلرې د فــــرعـــــون لــــه ږیـــرې وشکوي
وخت لاس د مـــــــاشوم موسی دی سور انگار به ونیسي
رابه شي،پـــه پــــښو به یې بیا پریوزي چې پخلا یې کړي
سپــــــیـنې اوبـــه، پـــــښې دمـــرور چـــــــنار به ونیسي
رابه شي، پــیدابــــه شي، داورک دارمــان ســــــتوری مو
خوله به له سپوږمــۍ واخــــلي دلـــمرمـــدار به ونـــیسي
راغـــــی ددردونـــــــــــو کـــاروان ســــــــــــره د بــــره نـــه
خدای ته مې امید دی، د سـنــــــــدرو ښـــار بــــه ونیسي