دم غنیمت بویه ګوره دا موسم به بیا نه وي
مینه کوه شنه هوا او شنه غنم به بیا نه وي
مینې نن دې وخت دی را زرغونه یې تر منځه شه
وخت به تېر، وي ستا حوا او ستا آدم به بیا نه وي
ماته به شپېلۍ وي د شپانه نغمې به غلې وي
ګوتې چې په زړونو وهي زیرو بم به بیا نه وي
اوس په آس د عمر د ښکلا مزلې ووهه
تل به په یرغه نه وي قدم قدم به بیا نه وي
یه سخي ملنګه د جونګړې ور دې خلاص لره
نه به مونده کېږي یاران چای چلم به بیا نه وي
نن یې ښکلوه ګله اروا تروتازه ساته
ورېځې به باد وړې وي دا پوست شبنم به بیا نه وي
رایشه یو څو شېبې یې واوره ګلابي غزل
ګل به د اینځر شي د کاروان قلم به بیا نه وي
۱ قوس ۱۳۹۸ کابل