نری تار به دې کړم زه، ځان بــــــه دې ستن کړ
دوصال ښــــکلی د سمــــــــال به دې چکن کړ
مـــابـــــه تـــا پــــسې ژړل چې ته به راغـــلې
تــــــابـــه وچ راتـــه هــر څــاڅـــکی په لمن کړ
دپـــاچـــا بــــه ورســـــره رخــــه پـــــــیدا شوه
دا غـریـــب سړی به تـــا دومــره شتـــــمن کړ
ستا پایزېب بـــه مـــــې اســتاد د موسیقۍ و
زمـــا زړه بــــه دې تــن،تـــن،تـــنانــــا،تـــن کړ
هغه وخت دې اوس د ستوري تاخ کې ایښی
چې بــــه مـــا پـــکې لــه تــا ســـره دیدن کړ